‘Weet je wel dat er een jongetje bij jou in de fundering zit?’ vroeg Willem op een dag. Ik keek hem verschrikt aan. De hardlooptraining zou zo beginnen. Een jongetje? Hoezo?
In mei 2014 was ik verhuisd van Rotterdam West naar Kralingen Rubroek. Een jaren 50 appartementencomplex op de Goudsesingel, gebouwd tussen 1949 en 1951. In het gebied dat Wereldhaven werd genoemd. Wereldhaven is het gebied tussen de Goudsesingel, Vondelweg, Warande en de Boezemsingel. Tijdens de oorlog werd al begonnen met de bouw. Mijn flat werd als laatste voltooid. Wereldhaven wordt beschouwd als een wederopbouwproject.
Ik was super blij met mijn nieuwe huis en buurt. Ik leefde helemaal op en het voelde alsof ik nu pas écht in Rotterdam woonde. Tijdens het hardlopen waren mijn medelopers dan ook benieuwd naar het klussen en later de ontdekkingstochten in mijn nieuwe omgeving. Ook hardloopmaatje Willem (71 jaar) was enthousiast toen hij hoorde waar ik woonde. Via de facebook van zijn dochter keek hij bij mijn facebook en bleef zo op de hoogte van het leven aan de Goudsesingel.
‘Jaaa, dat verhaal gaat hè’, zo ging Willem verder terwijl de training in volle gang was. ‘Waar jij woont, de Goudsesingel, daar was heel vroeger de markt. En wist je dat de huizen tegenover jou, gebouwd zijn op de oude muur van de singel? Toen ik een jaar 6 of 7 was, woonde ik daar in de buurt. Alles lag open daar en toen kon je dat zien. Ik speelde daar vaak met mijn vriendjes. Jouw huis werd toen gebouwd en ze waren bezig met het aanleggen van de fundering. Daarvoor boorden ze diepe gaten in de grond. Op een dag was er een jongetje van mijn leeftijd verdwenen. Hij was dagen weg. Niemand wist waar hij was. Op een dag werd er gezegd dat hij in een van de gaten was gevallen. Maar omdat ze de palen er al in hadden aangebracht, konden ze niets meer vinden’. Zonder één keer naar adem te happen vertelde Willem dit tijdens het rennen.
‘Echt’, was het enige dat ik in ademnood kon uitbrengen – wat vooral kwam door het looptempo van Willem dat ik had proberen bij te houden. ‘Ja, het is nooit bevestigd natuurlijk…’, zei Willem met een twinkeling in zijn ogen ‘maar ruik je niets in je kelder dan?’
Sinds dat moment denk ik toch anders over de rioollucht als ik ’s avonds mijn fiets in de kelder zet…
Willem van der Meer, beter bekend ‘van de familie Pak’
